Krótkie posumowanie Mazury AirShow 2019

Dobiegły końca pokazy lotnicze Mazury AirShow 2019, które odbyły się w dniach 3-4 sierpnia br. Po raz 21. samoloty i śmigłowce zaprezentowały się publiczności nad jeziorem Niegocin w Giżycku i na lotnisku Kętrzyn-Wilamowo.
Swoistą zapowiedzią Mazury AirShow 2019 było wyjątkowe wydarzenie w przeddzień pokazów. W piątek 2 sierpnia cztery wodnosamoloty uczestniczące w XXI Międzynarodowym Zlocie Przyjaciół Lotnictwa i Mazur wylądowały na jeziorze Mamry by później Węgorapą wejść do portu Ekomariny w Węgorzewie. Dało to widzom przedsmak właściwych pokazów w sobotę i niedzielę.
3 i 4 sierpnia, jak zwykle licznie zgromadzona nad brzegiem jeziora Niegocin w Giżycku publiczność mogła podziwiać akrobacje lotnicze w wykonaniu samolotów i śmigłowców. Odbyły się trzy bloki pokazów w locie: w sobotę 3 sierpnia dwa dwugodzinne i w niedzielę 4 sierpnia jeden trzygodzinny.

Każdy dzień pokazów rozpoczął się przebazowaniem z lotniska w Kętrzynie wodnosamolotów, które wodowały na Niegocinie cumując później przy miejskie plaży w Giżycku.
Każdy blok pokazów w locie rozpoczynały skoki spadochronowe skoczków zespołu SGP SkyMagic z pokładu samolotu An-2 „Wiedeńczyk”, który przyleciał na pokazy z Krakowa. Później swój pokaz zaprezentowała 2. Grupa Poszukiwawczo-Ratownicza z 3. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego. Później niebo nad Niegocinem zajmowały najlżejsze samoloty uczestniczące w pokazie, Van’s RV-12, zespół MiniFox oraz 3Xtrim i VL3. Po nich publiczności prezentował się zespół dwóch samolotów kategorii VLA Pioneer 300.
Z upływem czasu pojawiały się coraz cięższe statki powietrzne. Po Pioneerach nad Niegocinem prezentowały się dwa Harvardy – prywatna własność dwóch polskich entuzjastów samolotów historycznych. Samoloty w barwach polskiej jednostki szkolnej Polskich Sił Powietrznych z Wielkiej Brytanii z okresu II wojny światowej zaprezentowały się w pilotażu zespołowym. Kolejną atrakcją był występ grupy akrobacyjnej ANBO z Litwy. Trzy samoloty Jak-50 zaprezentowały jak zwykle bardzo precyzyjny pilotaż zespołowy. Ciekawy pokaz zaprezentowały także najlżejsze śmigłowce na tegorocznych pokazach – dwie ultralekkie konstrukcje AK1-3 i Yo-Yo oraz lekki śmigłowiec Schweizer 269 C1.

Każdy blok pokazów kończył występ wojskowych statków powietrznych. Nad Niegocinem prezentował się bojowy Mi-24 z 49. Bazy Lotniczej Wojsk Lądowych z Pruszcza Gdańskiego. Jego pokaz jak zwykle oczarował giżycką publiczność. Po nim pojawiał się się niewątpliwie najciekawszy statek powietrzny tegorocznych pokazów amerykański AH-64E Guardian – najnowsza wersja bojowego śmigłowca AH-64 Apache. Jest to najnowocześniejszy śmigłowiec bojowy latający w amerykańskich siłach zbrojnych. W służbie US Army znajduje się od niedawna, a już trafił na Mazury AirShow. Kolejnym akcentem pokazów była prezentacja dosłownie największej atrakcji Mazury AirShow 2019 samolotu transportowego Lockheed C-130E Hercules z 33. Bazy Lotnictwa Transportowego Sił Powietrznych w Powidzu.

Zwieńczeniem i zarazem punktem kulminacyjnym Mazury AirShow był przelot z elementami pokazu pary samolotów uderzeniowych Su-22, który miał miejsce na koniec niedzielnego bloku pokazów w powietrzu.

W sobotę późnym wieczorem odbył się także jeszcze jeden pokaz – tym razem nocny. Szwedzki pilot Johan Gustafsson wykonał pokaz akrobacji samolotem Thorp T-18 wyposażonym w specjalne oświetlenie, z wykorzystaniem elementów pirotechnicznych. Pokaz był niespodzianką jaką organizatorzy Mazury AirShow przygotowali dla publiczności oczekującej w sobotni wieczór na pokaz sztucznych ogni, który nastąpił po nocnym pokazie lotniczym.

Jednak Mazury AirShow to nie tylko pokazy w locie. Na lotnisku w Kętrzynie, skąd startowały statki powietrzne prezentujące się nad Niegocinem, można było z bliska zobaczyć uczestnicząc w w pokazach samoloty i śmigłowce.
Warto nie zapominać , że Mazury AirShow to „dzieło” wyłącznie wolontariuszy i wielu wspierających instytucji , który należą się szczególne podziękowania . Oczywiście nadejdzie taki czas kiedy te podziękowania zmaterializują się w CERTYFIKATY PARTNERÓW LOGISTYKI i różne formy DYPLOMÓW (adekwatne do zasług). Na dzień dzisiejszy słowo DZIĘKUJĘ jest tylko zaliczką na skwitowanie całości.
Oficjalnym zakończeniem imprezy była tradycyjna prezentacja pilotów biorących udział w tegorocznej edycji Mazury AirShow, która odbyła się na scenie przy Ekomarinie w Giżycku. Prezes Aeroklubu Krainy Jezior Stanisław Tołwiński – pomysłodawca i organizator imprezy – podsumowując 21. edycję Mazury AirShow zaprosił zgromadzonych na pokazy Mazury AirShow 2020, które tradycyjnie odbędą się w pierwszy weekend sierpnia.

Biuro Prasowe
Mazury AirShow 2019
05.08.2019

Wodnosamolot Super Petrel

Super Petrel, a dokładniej model Super Petrel 100, to brazylijski, dwupłatowy, dwumiejscowy wodnosamolot ze śmigłem w układzie pchającym.

Został początkowo zaprojektowany we Francji w 1983 r. jako jednopłat z silnikiem 40 konnym. Pierwszy lot odbył w 1986 roku. Po serii modyfikacji firma SMAN kupiła do niego prawa i rozpoczęła produkcję seryjną zestawów do samodzielnego montażu. Sprzedała ich około 100 szt. W 1996 r. prawa przejęła brazylijska firma EDRA Aeronautica i rok później mocno przeprojektowała model zmieniając mu nazwę na Paturi. W 2001 dalszy rozwój projektu zaowocował nową konstrukcją o nazwie „Super Petrel 100” i to jest właśnie bohater naszych pokazów.

Do 2007 roku wyprodukowano ich ponad 200 egzemplarzy.

W 2008 roku nastąpił dalszy rozwój konstrukcji, która od tej pory zyskała nazwę Super Petrel LS.

American Champion 8GCBC Scout – pierwszy raz na pokazach w Polsce

Co roku mamy przyjemność uraczyć Państwa czymś nowym wśród wodnosamolotów. W tym roku jest to American Champion 8GCBC Scout, dwu-osobowy zastrzałowy, jednosilnikowy górnopłat, zaprojektowany w 1974 r. i produkowany początkowo przez firmę Bellanca Aircraft Corporation a następnie od 1990 r przez American Champion Aircraft Corporation.
Chętnie użytkowany w miejscach mało dostępnych gdyż charakteryzuje się właściwościami STOL (Short Take-Off and Landing) czyli bardzo niewielką ilością przestrzeni niezbędną do wylądowania/wystartowania.

M28 „Bryza”

PZL M28 Skytruck/Bryza – opracowane i produkowane w PZL Mielec modyfikacje radzieckiego samolotu pasażersko-transportowego An-28, produkowanego na licencji. Pierwsze seryjne samoloty An-28 zostały wyprodukowane w 1983 roku, a ZSRR zamówił 1200 samolotów tego typu. Wyprodukowano około 180 sztuk z powodu anulowania pod koniec lat 80 XX w. tego zamówienia.
W związku ze zmianą sytuacji geopolitycznej w latach 90., Rosja odwołała zamówienia. Z kolei rynki zachodnie oczekiwały produktu o wyższej jakości. Obawy budziły również radzieckie silniki TWD-10. Wszystko to skłoniło biuro konstrukcyjne WSK PZL-Mielec do zaprojektowania nowej wersji samolotu z użyciem zachodnich silników Pratt & Whitney Canada PT6A-65B. Maszynę oblatano latem 1993 roku. Pierwotnie samolot miał się nazywać An-28PT Piryt, ale ze względów marketingowych porzucono oznaczenie biura konstrukcyjnego Antonowa (An). Ostatecznie maszynie nadano nazwę M28 Skytruck.
W Polsce opracowano również dla lotnictwa Marynarki Wojennej wersje dla ratownictwa i rozpoznania morskiego z radarem poszukiwawczym pod kadłubem i radarem meteorologicznym oznaczoną jako An-28B1R (oznaczoną również jako An-28RM Bryza) oraz transportowo-desantową – dostosowaną do zrzutu ładunków w locie przez tylne drzwi ładowni.

Piper Team – pierwszy raz na MAS

W zeszłym, 2018 r. na Mazury AirShow pojawił się Piper Cub L4H Grasshooper. I publiczności i nam i pilotowi tak się spodobało, że postanowili przylecieć całym zespołem.
Od razu prostujemy, że nie będzie to tak duży team, jak na powyższym zdjęciu. Będą to 3 samoloty ale ponieważ będzie to ich debiut, to po prostu nie mamy jeszcze ich zdjęć.
Dwa z tych samolotów, to Piper Cub L4H, jednosilnikowe, dwumiejscowe górnopłaty zastrzałowe o konstrukcji mieszanej. Ten typ samolotu karierę wojenną zaczął od listopada 1942 roku udziałem w operacji „Torch” – lądowaniu alianckich oddziałów w Afryce Północnej.
Z końcem lat czterdziestych Polska zakupiła 141 Piperów, z których zarejestrowano 127. Stosowano je głównie w aeroklubach do szkolenia i treningu pilotów, część użytkowano jako maszyny dyspozycyjne, po kilkanaście samolotów przebudowano na wersję sanitarną i rolniczą. Do połowy lat pięćdziesiątych większość „Kubusiów”, jak je żartobliwie nazywano, skasowano pod pretekstem standaryzacji sprzętu.
Trzeci to również Piper Cub ale model J-3. Główna różnica między nimi jest tylko taka, że J3 były oznaczane samoloty cywilne a L4H samoloty wojskowe.

Mi-2 z 49. Bazy Lotniczej – w wersji wojskowej pierwszy raz na MAS

Mi-2 (ros. Ми-2, oznaczenie NATO Hoplite) – średni śmigłowiec wielozadaniowy, wyposażony w 2 silniki o mocy ok. 420 KM każdy. Zaprojektowany przez radzieckie biuro konstrukcyjne Michaiła Mila, produkowany seryjnie jedynie przez zakłady WSK Świdnik. Mi-2 był jedynym śmigłowcem konstrukcji radzieckiej nigdy nie produkowanym seryjnie w ZSRR.
W wyniku rozmów pomiędzy Polską a ZSRR w roku 1965 rozpoczęto produkcję śmigłowców w WSK Świdnik a zakończono w roku 1985. W Świdniku planowano nadać nowej maszynie oznaczenie SM-3, co było oczywistą kontynuacją SM-1 i SM-2. Jednakże ZSRR zażądał utrzymania oryginalnego nazewnictwa.
Przez 20 lat wyprodukowano blisko 5500 maszyn, w wielu wersjach specjalistycznych. Do przewozu osób i ładunków (Mi-2T i Mi-2P), wariant rolniczy do rozpylania pestycydów (Mi-2R), wariant szkoleniowy (Mi-2Sz/Mi-2U), wariant sanitarno ratowniczy (Mi-2SR), wariant ratownictwa morskiego (Mi-2RM), wariant ratownictwa lądowego (Mi-2RL), wariant do minowania narzutowego (Platan), wariant do stawiania zasłon dymnych, wariant do rozpoznawania skażeń, wariant policyjny, wariant retransmisyjny dla TVP, wariant polarny dla PAN, wariant do pomiaru promieniowania elektromagnetycznego i inne
Mimo przestarzałej konstrukcji, śmigłowce Mi-2 wykorzystywane są w wielu państwach do dnia dzisiejszego.

W-3WARM Anakonda – pierwszy raz na MAS

W-3WARM Anakonda to śmigłowiec polskiej konstrukcji, powstały na bazie W-3 Sokół z zakładów PZL Świdnik S.A. Maksymalna prędkość przelotowa to 235 km/h . Prędkość wznoszenia 8,5 m/s, a jego maksymalny zasięg to 730 kilometrów.
Anakonda służąc w ratownictwie morskim jest przystosowana do awaryjnych lądowań na wodzie dzięki specjalnym nadmuchiwanym pływakom. Śmigłowce te zostały również odpowiednio zmodernizowane, a dzięki odpowiedniemu sprzętowi Anakonda jest w stanie bać udział w akcjach ratowniczych zarówno w dzień, jak i w nocy, na wodzie oraz na lądzie. W-3WARM na swoim pokładzie posiada między innymi kamerę termowizyjną czy oświetlenie pozwalające na używanie gogli noktowizyjnych. W skład załogi Anakondy może wejść do 5 osób (dwóch pilotów, technik, lekarz oraz ratownik). W czasie jednej akcji ratunkowej załoga może zabrać na pokład do 8 rozbitków.
Na Mazury AirShow będziecie mieli okazję zobaczyć pozorowaną akcję ratunkową powadzoną przez załogę z 43. Bazy Lotnictwa Morskiego, która każdego dnia jest gotowa nieść pomoc.

Kaman S2-HG Super Seasprite – pierwszy raz na MAS

Kaman SH-2G Super Seasprite – amerykański, pokładowy morski śmigłowiec wielozadaniowy, wyposażony w dwa silniki General Electric T-700-GE-401/401C o mocy 1’747 KM każdy.
Stanowił wersję rozwojową śmigłowca SH-2F Seasprite. W latach 60. XX wieku ze względu na rozwój sił podwodnych ZSRR mogących poważnie zagrozić NATO, w Stanach Zjednoczonych podjęto decyzję o opracowaniu śmigłowca przeznaczonego do walki z okrętami podwodnymi.
Zgodnie z pierwotnymi założeniami miał to być śmigłowiec operujący z krótkokadłubowych fregat typu Oliver Hazard Perry oraz fregat typu Knox, czyli z jednostek, które miały za małe pokłady dla śmigłowców SH-60 Seahawk. Został wyposażony w aparaturę specjalistyczną: radar do wykrywania obiektów nawodnych, detektor anomalii magnetycznych (MAD), zasobnik boi akustycznych, system wykrywania emisji elektromagnetycznej (ESM) i uzbrojenie przeciw okrętom podwodnym w postaci dwóch samonaprowadzanych torped.
Po zakończeniu zimnej wojny marynarka wojenna USA została zredukowana, wobec czego rozpoczęto wycofywanie fregat typu Oliver Hazard Perry oraz typu Knox, a z nimi śmigłowców SH-2F i SH-2G. Skutkiem tego było poszukiwanie nowych użytkowników wycofanych śmigłowców. W ten sposób SH-2G trafiły na wyposażenie Egiptu, Australii, Nowej Zelandii i Polski.
W tym roku w prezentacji dynamicznej na pokazach cywilnych do obejrzenia tylko na Mazury AirShow.

Thorp T-18 i Johan Gustaffson – po raz pierwszy na MAS

Thorp T-18 to dwumiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej, wyposażony w silnik Lycoming O-290G o mocy do 200 KM (149 kW) produkcyjnie przeznaczony jako jednostka zasilania naziemnego (GPU). Samolot był produkowany w wersji do samodzielnego złożenia. Maksymalna prędkość to 340 km/h (182 kt).
Natomiast za sterami jego zasiądzie 28-letni Johan Gustaffson. Szwed, który mając 19 lat zdobył Mistrzostwo Świata w Akrobacji Szybowcowej w klasie Advanvce i powtórzył ten wynik jeszcze raz 3 lata później. Wielokrotny Mistrz Szwecji i Skandynawii.
Znany na świecie z występów z pirotechniką w pokazach dziennych i nocnych.

3Xtrim 550 Trainer

3Xtrim jest dwumiejscowym, jednosilnikowym zastrzałowym górnopłatem o konstrukcji w pełni kompozytowej o budowie przekładkowej. W większości zastosowano włókno węglowe. Kabina samolotu wzmocniona, ogrzewana, wentylowana i wyciszona. Drzwi do kabiny otwierają się do góry. Samolot został również wyposażony w balistyczny system ratunkowy.
Polski samolot, produkowany od 1996 do 2014 r. w Bielsku-Białej przez 3Xtrim Aircraft Factory, w 3 wersjach:
• 450 Ultra (ULA – Ultra Light Aircraft)
• 495 Ultra+ (AULA – Advanced Ultra light Aircraft)
• 550 Trener (VLA – Very Light Aircraft)
Masa własna to zaledwie ok. 300 kg (w zależności od wyposażenia. Prędkość maksymalna dla wersji Ultra wynosi aż 216 km/h, prędkość przelotowa 180 km/h a prędkość minimalna (przeciągnięcia) to 70 km/h
Samolot ze względu na swoje właściwości bardzo chętnie wykorzystywany do latnia rajdowego i precyzyjnego. Na samolocie 3Xtrim (SP-YEX) Krzysztof Wieczorek zajął w 2004 1. miejsce w XVI Mistrzostwach Świata w Lataniu Precyzyjnym i w załodze z Krzysztofem Skrętowiczem 3. miejsce w XIV Mistrzostwach Świata w Lataniu Rajdowym.